MUZEUM NA CAPODIMONTE
Q365
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum na Capodimonte" kolejny ciekawy obraz namalowany przez ANNIBALE CARRACCI zatytułowany HERKULES NA ROZDROŻU a możę HERCULES W ROZTERCE (ERCOLE AL BIVIO)
.
Annibale Carracci to malarz już nam znany i przytaczałam już kiedyś jego rys biograficzny. Skupię się zatem na samym obrazie. Powstał on w 1596 r. podczas pobytu malarza w Rzymie. Namalowany został farbą olejną na płótnie o dość sporych wymiarach 167 x 237 cm.
.
Obraz został zamówiony przez kardynała Odoardo Farnese. Miał być częścią dekoracji pałacu rodowego i częścią cyklu dzieł przedstawiających historię Herkulesa i Ulissesa, zdobiących ściany sali camerino (sali gabinetowej). Dzieło zajmowało centralne miejsce na sklepieniu. Dzięki temu było dobrze widoczne dla widza, a jego przesłanie – walka Dobra ze Złem – zmuszało do refleksji. Powstało pod wpływem prac Rafaela, które Carracci widział w Rzymie, Michała Anioła i jego fresków w Kaplicy Sykstyńskiej oraz zabytków starożytności, m.in: rzeźby Grupa Laokoona. Pod koniec XVII wieku obraz został przewieziony do Parmy a w 1815 do Neapolu.
.
Temat obrazu został zaczerpnięty ze starożytnych opowiadań m.in. greckiego pisarza Ksenofonta i z jego Wspomnień o Sokratesie. Dotyczy epizodu z życia Herkulesa. W pewnym jego okresie heros znalazł się na rozdrożu pomiędzy dwoma kobietami, z których każda namawiała go do podążenia za nią jej ścieżką życia. Jedna z tych ścieżek była wąska i stroma, ale prowadziła do prawdziwego szczęścia, druga – szeroka i łatwa – prowadziła do kochanków pogrążonych w miłosnych igraszkach. Kobiety nosiły imiona Cnota i Występek. Herkules wybrał drogę tej pierwszej.
.
Pośrodku kompozycji Carracci przedstawił młodego, nagiego mężczyznę. Siedzi on na głazie, a trzymana przez niego maczuga pozwala zidentyfikować go z herosem Herkulesem. Po jego prawej stronie stoi, w niebiesko-czerwonych szatach przodem do widza, alegoria Cnoty. Przez wielu artystów była ukazywana w postaci Ateny, bogini mądrości. Spogląda na Herkulesa pokazując mu krętą ścieżkę wiodącą na szczyt. Ścieżka Cnoty ma symbolizować trudną drogę do cnotliwego życia lub według ikonografii chrześcijańskiej – do zbawienia. Na jej szczycie widać Pegaza skrzydlatego rumaka czekającego na Herkulesa by ponieść go do krainy bogów. U stóp "Cnoty", po prawej stronie, siedzi poeta z wieńcem laurowym na głowie, alegoria Sławy. W rękach trzyma otwartą księgę. Postać nawiązuje do słów Ksenofonta dotyczących wszystkich cnotliwych: nie leżą w grobie zapomniani pozbawieni honorów, ale po wieczne czasy pamięć ich kwitnie w pochwalnych hymnach. Słowa nawiązywały do pieśni pisanych przez poetów.
Z lewej strony Herkulesa, tyłem do widza, stoi alegoria Przywary. Ubrana w skąpą suknię, prawą ręką wskazuje na przedmioty leżące na stoliku. Znajdują się tam m.in. instrumenty muzyczne symbolizujące nietrwałość ziemskich rozkoszy oraz maski symbolizujące czcze zachcianki lub będące aluzją do iluzji doczesnych uciech. W centralnej części obrazu, bezpośrednio za Herkulesem, znajduje się palma, symbol sławy i zwycięstwa.
.
Obraz Herkules na rozstajach mógł być inspiracją dla Caravaggia, który stworzył Odpoczynek w czasie ucieczki do Egiptu. A obejrzeć go możemy w sali nr 20, nr katalogowy Q365.
Autorka wpisu zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU również po rosyjsku oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comentários