6. CASTEL CAPUANO
- Ewa Krystyna Górecka
- 24 sty 2019
- 3 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 7 lis 2023
ZAPOMNIANY ZAMEK
zdjęcia: Ewa Krystyna Górecka
Castel Capuano, czyli zamek Capuano swą nazwę wziął od znajdującej się w jego pobliżu bramy Porta Capuana, która prowadziła w kierunku miasta Capua. Plac przy którym się wznosi to Piazza Enrico de Nicola.
Powstał w połowie XII wieku z woli króla Sycylii Guglielmo I zwanego Malo, pod kierownictwem architekta Buono.
Wcześniej, za czasów Imperium Rzymskiego, na tym miejscu znajdowało się gymnasium tj. teren przeznaczony do różnego typu ćwiczeń na świeżym powietrzu z bieżniami, salami i portykami, który służył też jako szkoła. Potem w okresie średniowiecza był tu cmentarz.
Początkowo zamek był silnie ufortyfikowany i od razu został zaadoptowany jako rezydencja rodziny królewskiej, mimo swojej surowości budowlanej i przeznaczenia dla garnizonu wojskowego.
W 1231 r. z inicjatywy Fryderyka II nastąpiła pierwsza przebudowa zamku, tak by lepiej odpowiadał swej roli rezydencji królewskiej.
Wraz z nadejściem Andegawenów (Angioini) powstała w mieście nowa forteca tj. Castel Nuovo zwany też Maschio Angioino. Wybudowana w latach 1279-82 stała się nową siedzibą władców Neapolu. Castel Capuano nadal jednak gościł niektórych członków rodziny królewskiej i inne postaci przybywające gościnnie do miasta, jak np. Francesco Petrarca w 1370 r.
Za czasów królowej Joanny I (1343-1382) zamek ponownie został odrestaurowany, z powodu szkód, jakie poczynili w nim wojska Ludwika I Węgierskiego, brata jej zamordowanego męża.
Pomimo że, po wybudowaniu Maschio Angioino, Castel Capuano pełnił raczej drugorzędną rolę, to jednak odbywały się tu ważne ceremonie królewskie, jak np. ślub Karola di Durazzo (Carlo III di Napoli). Syn Karola III Władysław Wspaniałomyślny (Magnanimo) obrał go sobie nawet na rezydencję główną. A jego siostra Joanna II była zmuszona schronić się w jego murach podczas bitwy z Alfonsem V Aragońskim, który swoją rezydencją uczynił wówczas Castel Nuovo. Alfons nawet oblegał Castel Capuano, musiał jednak skapitulować i nie udało mu się go zdobyć.
W tym też miejscu 23 sierpnia 1433 r. został zamordowany wieloletni kochanek Joanny II Sergianni Caracciolo (nota bene na jej polecenie), a 6 grudnia 1517 roku odbył się tu ślub in-procura wnuczki Króla Neapolu Bony Sforza z polskim królem Zygmuntem I Starym.
W 1535 r. zatrzymał się tu Karol V, który rok później przekazał zamek jednemu ze swoich rycerzy Filipowi de Lannoy, księciu Sulmona, kiedy ten poślubił Isabelę Colonna. Zamek ponownie został zatem przebudowany i udekorowany.
Kolejna przebudowa miała miejsce, kiedy zamek zaczął pełnić funkcję Pałacu Sprawiedliwości (połowa XVIw.). Zostają wówczas wyburzone wszystkie struktury typowo obronne, przebudowane zostają całkowicie zamkowe wnętrza, a w podziemiach powstaje więzienie i sala tortur. Przebudowa odbywa się pod okiem dwóch architektów Ferdinando Manlio i Giovanni Benincasa.
W połowie XVI wieku wykonane zostają niektóre freski, a w latach 1857-58 ponowna restauracja zamku pozbawia go wielu charakterystycznych elementów: fasada główna zostaje zmodyfikowana, wyeliminowane zostają arkady na wysokości parteru, balkony na pierwszym piętrze zostają zamienione na zwykłe okna, a wzdłuż trzech boków zamku powstaje chodnik. Podczas prac w tym okresie zostaje odkryty szeroki cmentarz, najprawdopodobniej największy i najważniejszy cmentarz z okresu antyku i wczesnego średniowiecza, na którym odkryto ślady greckie i rzymskie.
Po zjednoczeniu Włoch na fasadzie zamku pojawił się herb sabaudzkiej rodziny królewskiej (Savoia).
Nad portalem głównym góruje dwógłowy orzeł, symbol hiszpańskiej rodziny królewskiej, a powyżej herb rodziny Savoia, umieszczony tu po zjednoczeniu Włoch (zastąpił on herb Burbonów). Zegar na szczycie pochodzi z 1858 roku. Obok wejścia umieszczona została tablica upamiętniająca zwycięstwo Carola V w Tunezji oraz data transformacji zamku na Pałac Sprawiedliwości.
Po przeciwnej stronie, tuż przy ścianie znajduje się Fontanna del Formiello z końca XV w.
Na koniec autorka zaprasza wszystkich odwiedzających Neapol na wizytę w Podziemnym Neapolu PO POLSKU (także po rosyjsku) oraz na tak zwane SPACERY Z SOKRATESEM
Commentaires