SŁOWNICZEK TERMINÓW STAROŻYTNYCH
(STS)
.
CHITON to koszula lniana lub wełniana z krótkimi rękawami noszona w starożytnej Grecji; rodzaj tuniki pochodzenia wschodniego (fenickiego). Składała się z dwóch prostokątnych kawałków materiału zszytych dłuższymi bokami do wysokości ramion, spinanych na ramionach fibulami lub guzikami. Wkładano ją bezpośrednio na ciało, nie zdejmowano do snu (rozpinając tylko pasek); dzieci nosiły bez przepasania.
.
Chiton joński był długi do kostek, mógł być noszony jako luźna szata lub przepasany w talii. Chiton zwany doryckim był krótki, sięgał do połowy ud. Chitony jońskie wykonane z cienkiej tkaniny lnianej i bogato fałdowane, od połowy VI wieku p.n.e. zastępując peplos, były też ubiorem kobiet, które (od końca IV w. p.n.e.) zaczęły przewiązywać je pod piersiami. Chiton dorycki był zasadniczo ubiorem męskim. m.in. wojownicy nosili go pod pancerzem przeciw otarciom ciała. .
Autorka wpisu zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comments