MUZEUM ARCHEOLOGICZNE
6763
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum Archeologicznego w Neapolu" kolejny fragment COKOŁU. Dziś jest to FRYGIA lub BITYNIA
.
I jak zwykle wykorzystuję to dzieło, żeby napisać coś więcej, niż tylko dwa zdania na temat samej rzeźby. Żeby przypomnieć coś niecoś z geografii starożytnego świata. Bo wiecie, ja w zasadzie na wszystko co oglądam i co opisuję patrzę oczami przewodnika, a ponieważ przez wiele lat oprowadzałam głównie grupy szkolne, zawsze pytam siebie, o co taki uczeń mógłby mnie zapytać. Dzieci bowiem nie wstydzą się "nie wiedzieć" i nie wstydzą się zadawać pytań często bardzo podstawowych. Dorośli też oczywiście zadają pytania, jednak są one głębsze, związane bardziej z wnioskowaniem albo może bardziej "techniczne". Pytania młodzieży są często zaskakująco proste, ale też najbardziej weryfikujące wiedzę przewodnika. No bo taka Frygia. Wielu z nas słyszało o czymś takim na lekcji historii. Dorosłemu zatem wystarczy, jak przewodnik powie, że była to starożytna kraina albo rzymska prowincja. Ale dziecko zaraz zapyta: "Proszę Panią, ale GDZIE ona była?"....
.
Zatem Frygia to starożytna kraina w zachodniej części Azji Mniejszej. Była znana z kwitnącego rolnictwa i chowu bydła, kopalni złota i kamieniołomów marmuru. Zamieszkiwali ją spokrewnieni z Trakami indoeuropejscy Frygowie. Niektóre greckie mity są pochodzenia frygijskiego.
Frygia bardzo wcześnie uległa chrystianizacji. Już w czasach Dioklecjana jedno z miast frygijskich było całkowicie chrześcijańskie. Po podziale imperium rzymskiego w 395 roku znalazła się w cesarstwie wschodnim. W XIV wieku jej terytorium podbili Turcy osmańscy. Od tego czasu Frygia pozostaje częścią Turcji.
.
Niektórzy badacze widzą jednak w prezentowanej rzeźbie personifikację Bitynii. Bitynia to także górzysta, a zarazem urodzajna kraina historyczna znajdująca się w Azji Mniejszej, nad Morzem Czarnym, na terenie dzisiejszej Turcji. Od II do I wieku p.n.e. uzależniana od Rzymu − przekształcona w prowincję rzymską. W XI wieku podbita przez Turków seldżuckich i włączona do ich państwa w Azji Mniejszej, nazywanego Sułtanatem Rumu.
Bitynia wspomniana jest też w Nowym Testamencie – Paweł i Tymoteusz próbowali przejść do Bitynii, ale Duch Jezusa im na to nie pozwolił. Znajduje się też wśród adresatów I listu św. Piotra.
.
Jeśli zaś chodzi o samą rzeźbę, to jak i poprzednie fragmenty cokołu z Willi Hadriana została wykonana z tzw. marmo proconnesio, czyli tego wydzielającego zapach cebuli. Jej wysokość to 213 cm, długość 191 cm, a głębokość 78 cm. Pochodzi z połowy II w. n.e. Nr katalogowy 6763.
.
Kraina przedstawiona jest i tutaj jako postać kobieca, ubrana w strój amazonki, z frygijską czapką, bryczesami i butami. Na prawym ramieniu nosi szczególny rodzaj chitonu, który pozostawia odsłoniętą część piersi. W lewej dłoni kobieta trzyma tzw. labrys - topór o podwójnym ostrzu.
Ciekawostki:
+ labrys często używany był, jako broń ofiarna lub ceremonialna,
+ wbrew powszechnemu dość wizerunkowi Wikinga z takim właśnie podwójnym toporem mieszkańcy Skandynawii nigdy nie używali takiej broni,
+ obecnie labrys jest symbolem stosowanym przez lesbijki
Autorka wpisu zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comments