MUZEUM llARCHEOLOGICZNE
.
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum Archeologicznego w Neapolu" dziś mamy rzymską kopię słynnej rzeźby Polikleta DORYFOROS czyli WŁÓCZNIK. Prezentowana kopia pochodzi z I wieku n.e., a odnaleziona została w Pompejach.
.
Oryginał wyrzeźbiony przez Polikleta powstał w latach 450 - 440 p.n.e. i jest powszechnie znany z uwagi na innowacje wprowadzone przez artystę do sztuki rzeźbiarskiej. Poliklet wprowadził bowiem do swojego dzieła tzw. zasadę kontrapostu, czyli przeciwwagi: ciężarów, mas, napięć i kierunków. Polega ona na swobodnym ułożeniu ciała i zatrzymaniu w czasie. Lekkiemu nachyleniu linii bioder odpowiada nachylenie w przeciwnym kierunku linii ramion. Cały ciężar ciała utrzymuje jedna noga mocno przytwierdzona do podłoża, druga delikatnie odsunięta do tyłu pozostaje w spoczynku. Temu układowi nóg odpowiada przeciwne ułożenie rąk: jedna dźwiga włócznię (pracuje), druga jest rozluźniona. Wszystkie części ciała są wyodrębnione i wyraźnie zaznaczone. Pod warstwą skóry i mięśni wyczuwa się ich konstrukcję – kościec. Rzeźba harmonijna, spokojna o matematycznych proporcjach, którymi szczególnie interesował się artysta, posługując się długością głowy, palca czy nosa jako jednostką miary. Poliklet opracował system proporcji widoczny w Doryforosie, oparty na średnicy kciuka (średnica kciuka x 100 = wysokość postaci) oraz na okręgu tworzonym przez owal łuków żeber i kości miednicy ze środkiem w miejscu pępka. Sprowadzanie ciężaru na jedną nogę, wynika z zauważenia naturalnego ruchu człowieka, prowadzi do tworzenia rzeźb o większej naturalności.
Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comentários