MUZEUM NA CAPODIMONTE
Q191
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum na Capodimonte" dziś obraz EL GRECO - PORTRET GIUGLIO CLOVIO
Obraz ten powstał ok. 1571 r., namalowany został farbą olejną o wymiarach 58 x 86 cm, na zamówienie kardynała Aleksandra Farnese. Przedstawia zaś Giuglio Clovio XVI-wiecznego chorwackiego miniaturzystę i ilustratora książek,nazwanego przez Vasariego "Michałem Aniołem miniatury", który był jednocześnie przyjacielem El Greco.
W tle obrazu widać niebo przez które przechodzi burza. Wszystkie szczegóły portretu, twarz, szczegóły ubrania - podkreślają ogromną jakość pierwszych portretów El Greco. W rzeczywistości ten obraz uważany jest za najstarszy portret namalowany przez naszego artystę, jaki dotrwał do naszych czasów.
.
Możemy go zobaczyć w sali nr 11, nr katalogowy Q191
El Greco zaś to przypomnijmy hiszpański malarz, rzeźbiarz i architekt pochodzenia greckiego, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli manieryzmu. Właściwie nazywał się Domenikos Theotokopulos.
Obrazy El Greca są pełne ekstazy, mają żywą kolorystykę i wyróżniają się ekspresją form, jednak początkowo nie znalazły zrozumienia u współczesnych i przez 300 lat od jego śmierci były prawie nieznane i niedoceniane. Wydłużenie postaci, będące wyrazem artystycznej transformacji, było interpretowane w XIX wieku jako konsekwencja wady wzroku, a nie jako świadomy zabieg artystyczny, indywidualizm i uduchowienie wizji malarskiej. Jego prace odkryto na nowo dopiero pod koniec XIX wieku, kiedy doceniono jego silny indywidualizm i ekspresję. Ponowne odkrycie malarza wywarło szczególny wpływ na środowisko niemieckich ekspresjonistów.
El Greco urodził się na Krecie, należącej wówczas do Republiki Weneckiej, w mieście Kandia (późniejszy Heraklion) w 1541.
Nie wiadomo do końca jakiego był wyznania, na ten temat od lat toczone są spory, czy był on katolikiem, czy jednak wyznawcą kościoła prawosławnego.
Niedługo po przybyciu do Hiszpanii El Greco poznał Jerónimę de las Cuevas. Kobieta pochodziła z rodziny szlacheckiej, co podkreślało używane przed jej nazwiskiem określenie doña. W powszechnej opinii była ona kochanką El Greca, jednakże wielu badaczy uważa, że para była małżeństwem, jako że artysta wymienia ją dwukrotnie jako matkę swego syna, a przy jej pozycji społecznej byłoby to nie do pomyślenia, gdyby para żyłą w związku pozamałżeńskim.
.
Według historyków El Greco był osobą niezwykle elokwentną; znał się na filozofii, pisał traktaty o malarstwie, rzeźbie i architekturze, znał grekę, język włoski i hiszpański.
.
Po 1613 El Greco bardzo podupadł na zdrowiu. Dwa lata wcześniej wykupił dla siebie za cenę trzech tysięcy sześciuset reali grobowiec pod jednym z ołtarzy w kościele San Domingo el Antiguo; zmarł 7 kwietnia. Został pochowany w podziemiu San Domingo el Antiguo, w sarkofagu z porfiru. W 1618 władze klasztoru, z powodu przebudowy lub nieporozumień z jego synem Jorgiem Manuelem, poprosiły go o zabranie szczątków ojca. Nie zachowały się żadne dokumenty świadczące o ekshumacji, jak i kupnie nowego grobowca. Prawdopodobnie został przeniesiony do nieistniejącego już klasztoru San Torcuato. Obecnie miejsce spoczynku El Greca jest nieznane.
Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comments