MUZEUM ARCHEOLOGICZNE
6413
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum Archeologicznego w Neapolu" GŁOWA SOFOKLESA
.
Jest to marmurowa rzeźba o wysokości 32 cm, datowana na połowę I w. n.e. i będąca repliką greckiego oryginały z IV w. p.n.e. Nr katalogowy 6413.
.
Sofokles to jeden z największych tragików starożytnej Grecji tworzący w V w. p.n.e. Autor wszystkim nam znanej Antygony. Był także politykiem, dowódcą wojskowym i kapłanem. Zarówno za życia, jak i po śmierci był czczony przez współobywateli jako bohater.
.
Sofokles był prawdopodobnie zapisany jako obywatel w księgach demu wiejskiego Kolonos, w którym często osadzał akcję swoich tragedii. Pewne jest, że Sofokles urodził się na kilka lat przed bitwą maratońską w roku 490. Jego ojcem był Sofillos - właściciel manufaktury czy też dużego warsztatu zajmującego się wytwarzaniem broni. Zakład rzemieślniczy ojca Sofoklesa opierał się na pracy wyspecjalizowanych niewolników, z czego rodzina Sofillosa musiała czerpać niemałe zyski.
.
Sofoklesa kształcono od dzieciństwa w myśl zasady kalokagatia, polegającej na harmonijnym łączeniu zalet duchowych z cielesnymi. Uczył się więc muzyki, tańca, gimnastyki i poznawał twórczość wielkich poetów. W wieku 16 lat (według innej wersji mając lat 15) został wybrany do chóru chłopców opiewającego zwycięstwo pod Salaminą. Wybór ten był niezmiernie ważnym wyróżnieniem, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że Sofoklesowi przydzielono rolę kierownika chóru.
.
Był aktorem oraz twórcą dramatów. Pierwszy raz stanął do zawodów dionizyjskich w wieku 28 lat i od razu otrzymał główną nagrodę pokonując wówczas sławnego już i powszechnie szanowanego Ajschylosa. Działo się to w 468 roku p.n.e. Sofokles w ciągu swojego długiego, bo około 90-letniego, życia napisał 123 tragedie i dramaty satyrowe przeznaczone do wykonywania podczas festiwali religijnych. Pierwsze miejsce zajął 24 razy, zaś przyjmuje się, że 13 razy pokonał w rywalizacji Ajschylosa.
.
W 420 p.n.e. wraz z wprowadzeniem publicznego kultu Asklepiosa w Atenach Sofokles został wybrany na jego kapłana, natomiast w jego własnym domu wystawiono ołtarz z podobizną Asklepiosa przeniesioną z Epidauros, który mieścił się w prywatnym domu tragika aż do chwili wystawienia bóstwu stosownego przybytku świątynnego. Z tego właśnie powodu Sofokles uzyskał pośmiertny przydomek dexion, czyli „odbiorca”.
.
Sofokles podobno dożył późnej starości - zmarł w wieku 90 lat w 406 roku p.n.e. Nie doczekał zakończenia wojny peloponeskiej. Jego śmierć zbiegła się w czasie z niemal całkowitym upadkiem znaczenia politycznego polis ateńskiej. Aby zademonstrować swój szacunek do zmarłego Sofoklesa, wystawiano jego sztuki w Lenajach, natomiast jego niedokończona sztuka Edyp w Kolonie stanowiąca środkową część triady rozpoczynającej się sztuką Edyp królem, a zamknięta Antygoną, została dokończona przez wnuka Sofoklesa ze związku z Theoris - Sofoklesa Młodszego i jako opus posthumum została wystawiona wkrótce po jego śmierci. Historiografia antyczna (lubująca się w podawaniu rozmaitych anegdot na temat słynnych postaci) przekazała historię, według której przyczyną śmierci Sofoklesa miało być udławienie się jagodą winogronową.
.
Sofokles ożenił się z obywatelką ateńską Nikostratą, z którą miał syna Jofona. Wiadomo także, że miał kochankę znaną pod imieniem Theoris, pochodzącą z peloponeskiego miasta Sykion. Ze związku z Theoris narodził się drugi syn Sofoklesa - Ariston, ojciec Sofoklesa zwanego Młodszym. Jofon i Sofokles Młodszy zostali tragediopisarzami.
Autorka wpisu zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comentarios