MUZEUM ARCHEOLOGICZNE
6306
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum Archeologicznego w Neapolu" HERMA DIONIZOSA typu SARDANAPALUS.
.
Herma wykonana została z marmuru pentelickiego w I połowie II w. n.e., odrestaurowana przez Carlo Albacini, zatem niektóre jej elementy są nowożytne, osiąga wysokość 65 cm. Nr katalogowy 6306.
.
Przedstawia brodatego, starszego już Dionizosa nazywanego Sardanapalo przez skojarzenie wizerunku boga z bogatym królem asyryjskim Sardanapalo.
.
Dionizos to grecki bóg płodności, dzikiej natury, winnej latorośli i wina, reprezentujący jego upajający i dobroczynny wpływ. Syn Zeusa i śmiertelniczki Semele. Kult Dionizosa przywędrował do Grecji ze Wschodu, z Tracji, około VI wieku p.n.e.
.
Dionizos jest bogiem religijnych obrzędów, podobnych do tych, które odprawia się ku czci Demeter czy Persefony. W trackich misteriach miał na sobie skórę lisa, symbolizującą nowe życie. Jego misteria należały do najbardziej sekretnych.
.
Jego matką była śmiertelniczka Semele, córka Kadmosa, a ojcem Zeus. Żona Zeusa Hera była zazdrosna o jego kochanki. Kiedy Semele była w ciąży, bogini namówiła ją, by zmusiła Zeusa do ukazania swojej prawdziwej postaci. Semele nie wiedziała, kim naprawdę jest jej kochanek i z początku nie wierzyła Herze. Nakazała Zeusowi, by dowiódł swojej boskości. Śmiertelnicy nie mogą jednak oglądać prawdziwych postaci bogów i Semele spłonęła. Zeus uratował płód Dionizosa, zaszywając go sobie we własnym udzie. Kilka miesięcy później Dionizos się narodził.
.
Według innych źródeł był synem Zeusa i Persefony, królowej świata podziemnego. Zazdrosna Hera i w tej wersji chciała zabić dziecko: posłała tytanów, by rozszarpali niemowlę na kawałki. Zeus nie zdążył uchronić małego Dionizosa od śmierci. Zjedli oni wszystkie kawałki, oprócz serca, które uratowała Reja. Mając jego serce, Zeus chciał „odtworzyć” Dionizosa w łonie Semele, dlatego Dionizos nazywa się „podwójnie urodzonym”. Niektóre źródła podają, że Zeus nakazał Semele, by zjadła ona serce Dionizosa.
.
Mitologia mówi, że Zeus oddał młodego Dionizosa pod opiekę nimfom deszczu na górze Nysa. W nagrodę, Zeus umieścił je, już jako Hiady, pośród gwiazd.
.
Kiedy Dionizos dorastał, odkrył niezwykłe właściwości cennego soku z winorośli. Hera nie zapomniała jednak o nim i napiętnowała go obłędem, Dionizos wyruszył w wędrówkę po całym świecie w towarzystwie satyrów i menad. Najpierw udał się do Egiptu. W Libii spotkał Amazonki, z którymi wybrał się na wyprawę przeciwko tytanom, których udało im się pokonać. Następnie wyruszył w kierunku Indii. Po drodze starł się z królem Damaszku, z którego żywcem zdarł skórę. Dionizos podbił Indie, wprowadził uprawę winogron i założył wiele miast. W drodze powrotnej obróciły się przeciw niemu Amazonki, większość z nich zamordował. Lecz dwie z nich walczyły dalej i urwały mu rękę, zjadły ją i umarły przez boską krew Dionizosa.
.
Sardanapal jest określany jako ostatni król Asyrii. nieskuteczny, słaby i rozpustnego charakteru, który prześcignął wszystkich poprzednich władców w lenistwie i luksusie. Całe życie spędził na zaspokajaniu swych potrzeb. Ubierał się jak kobieta i nosił makijaż. Miał wiele konkubin, kobiet i mężczyzn. Napisał własne epitafium, w którym stwierdził, że zaspokajanie zmysłów jest jedynym celem życia. Być może stąd przedstawienia starego brodatego Dionizosa nazywane są Sardanapalos.
.
W historii Asyrii nie ma jednak króla o imieniu Sardanapal. Stąd też utożsamia się go czasem z królem asyryjskim i imieniu Aszurbanipal, który jednak zdaje się być całkowitym przeciwieństwem omawianej wyżej postaci. Był człowiekiem niezwykle wykształconym, jdynym asyryjskim władcą potrafiącym odczytywać pismo klinowe i posługiwać się nim, jest też założycielem ogromnej Biblioteki w Niniwie.
Wszystkich przybywających do Neapolu autorka wpisu zaprasza na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (i rosyjsku) oraz na tzw. "Spacery z Sokratesem"
ความคิดเห็น