MUZEUM ARCHEOLOGICZNE
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum Archeologicznego w Neapolu" dziś KLĘCZĄCY PERSJANIN
Jest to rzeźba o wysokości 164 cm wykonana z tzw. marmo pavonazzetto co moglibyśmy rzetłumaczyć jako pawi marmur zwany też marmurem frygijskim, gdyż wydobywany był w okolicach Frygii.
Charakteryzuje się on fioletowymi żyłkami, przypominającymi te z pawiego ogona, stąd też jego nazwa.
Pavonazzetto był jednym z najbardziej popularnych kolorowych marmurów w starożytnym Rzymie; był używany do podłóg, kolumn i ornamentów.
Przedstawione tu dzieło pochodzi z przełomu I i II wieku n.e. O ile dobrze zrozumiałam, to wyrzeźbiona została z jednego kamiennego bloku razem z podstawą, natomiast odkryte części ciała, głowa i ręce, wykonane z nero antico, czyli antycznego czarnego marmuru zostały wykonane podczas restauracji rzeźby. Zrozumienie tego zajęło mi trochę czasu, bo czytam, że wykonana z jednego kamiennego bloku a patrzę, i jak byk widzę dwa.... to przestaję rozumieć co czytam.... Już szukałam informacji na temat tego, że może jak ten frygijski marmur dobrze potrzeć to zostanie tylko czarny czy co....😂😂😂
I jeszcze jednak ciekawostka
W czasach Republiki Rzymskiej marmur nie był szerzej znanym i wykorzystywanym kamieniem. Uważano go za zbyt ekstrawagancki. Marmur stał się wszechobecnym kamieniem dopiero za panowania Oktawiana Augusta (27 p.n.e. – 14 n.e.), który zrezygnował z zabudowy ceglanej, na właśnie marmurową. Stąd też słynne słowa – przypisywane Augustowi: Zostawiam Rzym marmurowy, a otrzymałem ceglany" (nie przypomina to wam naszego Kazimierza Wielkiego??😉😉 )
Pierwszą budowlą, która wykonana została z marmuru była Świątynia Jowisza Statora z roku 146 p.n.e.
Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comments