MUZEUM NA CAPODIMONTE
Q57
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum na Capodimonte" dziś obraz LORENZO LOTTO zatytułowany PORTRET BISKUPA BERNARDO DE' ROSSI
.
Lorenzo Lotto to włoski malarz i rysownik okresu dojrzałego renesansu. Działał głównie na prowincji: w Bergamo (1513-1525) i Treviso (1503-1506, 1532, 1542) oraz w miasteczkach regionu Marche: (Ankona, Cingoli, Jesi, Loreto, Macerata, Recanati). W Wenecji przebywał w latach 1525-1530, 1540-1541 i 1545-1549. W latach 1508-1511 przebywał w Rzymie, gdzie wraz z artystami lombardzkimi Bramantinem i Gaudenzio Ferrarim brał udział w dekoracji apartamentów papieża Juliusza II w Pałacu Watykańskim. Freski nie zachowały się do naszych czasów. Z upoważnienia papieża zostały usunięte przez Rafaela, który wypełnił je własnymi malowidłami. W 1552 na stałe zamieszkał w Loreto. Dwa lata później został bratem oblatem w loretańskim klasztorze Santa Casa.
.
Przez ponad 300 lat był zupełnie zapomniany. Jego niesygnowane obrazy przypisywano m.in. Giorgionemu i Hansowi Holbeinowi. Odkryto go na nowo i doceniono dopiero w XIX w. W 1887 w weneckim archiwum odnaleziono testament Lotta, a kilka lat później w Loreto jego prywatną księgę rachunkową. W 1895 ukazała się pierwsza biografia artysty, którą opracował amerykański historyk sztuki Bernard Berenson.
.
W 1503 przeniósł się do Treviso, gdzie został protegowanym biskupa Bernarda de’Rossi. Namalował tam kilka portretów i ołtarzy, w tym portret swego protektora, który dziś prezentujemy.
.
Jest to obraz datowany na 1505 rok, malowany farbą olejną na desce o wymiarach 54,7 x 41,3 cm. Portret pierwotnie był chroniony w specjalnej skrzynce na tyłach której było wyjaśnienie, że portret powstał w 1505 r. i przedstawia biskupa Bernando de' Rossi, który w momencie portretowania miał 36 lat. Przód ozdobiony został alegorią Cnoty i Przywary. Osobliwy ten futerał znajduje się dziś w Galerii Narodowej w Waszyngtonie.
.
Portret ukazuje popiersie biskupa de' Rossi, w półobrocie, z twarzą zwróconą w stronę widza. Młody biskup jest przedstawiany z żywym realizmem, który koncentruje się na szczegółach, takich jak rumiana cera, lekko zarysowane cienie, drobne niedoskonałości skóry. Z czarnej czapki wystają jasnobrązowe loki, które podkreślają nordycki charakter twarzy o wyrazistych niebieskich oczach. Czerwona peleryna wyróżnia się na ciemnym tle, tu i ówdzie faluje zielona zasłona, typowa dla sztuki weneckiej na przełomie XV i XVI wieku.
.
Obraz zobaczymy w sali nr 8, nr katalogowy Q57
Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comments