MUZEUM NA CAPODIMONTE
Q776
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum na Capodimonte" LUCA CAMBIASO i obraz ŚMIERĆ ADONISA
.
Jest to obraz ze sceną mitologiczną, którą pewnie warto przypomnieć. Adonisa znamy bowiem jako pięknego młodzieńca, w którym zakochała się sama Afrodyta, jednak okoliczności jego narodzin i śmierci wielu umykają z pamięci.
.
Według jednej wz wersji mitologii syryjski król Tejas miał mieć z żoną (nie znaną z imienia) córkę Myrrę. Myrra była piękną dziewczyną, do tego stopnia, że jej matka chełpiła się posiadaniem córki piękniejszej niż Afrodyta. To sprowadziło na ród Myrry gniew bogini. Afrodyta sprowadziła na królewnę pragnienie kazirodczego związku z własnym ojcem. Z pomocą swej piastunki, Hippolity, udało jej się oszukać i obcować z Tejasem przez dwanaście nocy. Podczas dwunastej nocy Tejas odkrył podstęp i chciał zabić córkę. Uciekając przed ojcem, Myrra błagała bogów o ratunek. Ci spełnili jej prośbę i zamienili ją w drzewko mirtowe, z którego sączy się żywica nazywana "łzami Mirry".
.
Po dziesięciu (księżycowych) miesiącach kora na drzewie mirtowym podniosła się i pękła. Z rośliny wypadło niemowlę cudnej urody. Znalazła go Afrodyta i nazwała go Adonisem (adon – pan, wyraz pochodzenia semickiego). W tajemnicy przed wszystkimi powierzyła go w opiece Persefonie. Gdy wyrósł na pięknego młodzieńca, Afrodyta chciała go odzyskać, lecz Persefona również zakochała się w Adonisie i zwrócić go nie chciała. O całym sporze dowiedział się Ares i nasłał na Adonisa wielkiego odyńca, który ugodził go kłem w krocze, rozszarpując je. Z kropli krwi, które padły na ziemię, wyrosły kwiaty – adonisy (inaczej miłek). Umierającego znalazła Afrodyta i poprosiła Zeusa o wskrzeszenie ukochanego. Nie chciała się na to zgodzić Persefona, która mówiła, że Adonis umarł i teraz należy do królestwa umarłych (czyli również do niej samej). Zeus jednak wskrzesił Adonisa i zarządził, że jedną trzecią roku Adonis spędzi z Persefoną, jedną trzecią z Afrodytą i jedną trzecią tam, gdzie chce. Adonis zawsze wybierał Afrodytę.
.
W starożytności na cześć Adonisa odprawiano tzw. ADONIE. Było to święto trwające 8 dni, odprawiane wiosną lub latem i upamiętniające jego śmierć. Odprawiane były wyłącznie przez kobiety. Pierwotnie miało ono charakter żałobny. Śpiewano żałobne pieśni i rytualne lamenty, ale z czasem przerodziły się w wielkie uroczystości, podczas których przedstawiano inscenizacje zaślubin Adonisa i Afrodyty.
.
W ramach święta zakładano tzw „ogrody Adonisa”. Były to wazy lub skrzynie z cienką warstwą ziemi, w których sadzono rośliny, często egzotyczne. Intensywnie podlewano je ciepłą wodą, a to w połączeniu z nierozwiniętym układem korzennym sprawiało, że szybko wschodziły, a następnie, podobnie jak Adonis, równie szybko umarły. Na koniec ostatniego dnia uroczystości ogrody te wyrzucano uroczyście do rzeki bądź morza.
.
Prezentowany obraz opatrzony numerem katalogowym Q776 obejrzeć możemy w sali nr 28, a ukazuje umierającego Adonisa w objęciach Afrodyty zapewne i z Erosem u boku.
.
Luca Cambiaso przypomnijmy to włoski malarz, rysownik i rzeźbiarz epoki manieryzmu tworzący m.in na dworze hiszpańskiego króla Filipa II.
Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comments