MUZEUM ARCHEOLOGICZNE
W cyklu "Prezentujemy zbiory Muzeum Archeologicznego w Neapolu kolejna zagwostka 🤔🤔
.
W katalogu stoi napisane LUCIO VERRO, ale jak poszukać głębiej, to okazuje się, że jest to POSĄG DIOMEDESA Z GŁOWĄ LUCJIUSZA WERUSA.
Rzeźba pochodzi z II wieku n.e., jej wysokość osiąga 230 cm, wykonana została z białego marmuru.
Okazuje się, że w czasach nowożytnych często dokonywano tego rodzaju "składanki". Odnajdowane starożytne rzeźby były przeważnie pozbawione głów, które czasem znajdowano w innych miejscach. Wspominany już tutaj XVIII-wieczny rzeźbiarz i restaurator dzieł sztuki antycznej Carlo Albacini był np. zdania, które podzielało też wielu kolekcjonerów, że lepsza jedna ładna rzeźba niż same kawałki oryginału. Dlatego też wielokrotnie łączono znalezione głowy ze znalezionymi torsami, albo wręcz dorabiano brakujące elementy.
Odnajdywane torsy podzielono nawet na pewne typy.
I tak nasza głowa Lucjiusza Werusa została umieszczona to torsie, który historycy sztuki i archeolodzy nazywają "tipo diomede cuma-monaco", a który charakteryzuje się tym, że tułów pozbawiony jest prawego ramienia, część lewego jest obecna aż do łokcia, narządy płciowe są okaleczone, a włosy łonowe ledwie widoczne z powodu zużycia powierzchni.
Tors jest nieco większy niż naturalny, ma jędrne i atletyczne kształty anatomiczne: szeroką klatkę piersiową, wyraźne mięśnie piersiowe, dobrze zaznaczone przegrody międzyżebrowe i brzuszne. Na plecach mięśnie pleców są równie dokładnie nakreślone. Masywne pośladki są podzielone głęboką szczeliną., a kręgosłup jest silnie zaznaczony.
To piękne atletyczne ciało przypisane zostało jako typ Diomedesowi, gdyż według mitologii był to grecki heros, najpotężniejszy po Achillesie rycerz walczący pod Troją, jedyny śmiertelnik, który walczył z bogami zadając im przy tym bolesne rany.
Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Comments