SŁOWNICZEK TERMINÓW STAROŻYTNYCH
(STS)
RYTON to starożytne naczynie w kształcie rogu służące do picia wina przy uroczystych okazjach. Jego najstarszą i pierwotną postacią był prawdopodobnie róg woli. Używane w śródziemnomorskim kręgu kulturowym, wywodziło się z Grecji, gdzie znane było już w kulturze egejskiej.
.
Wykonywany był z gliny lub metalu, zdobiony dekoracją malarską bądź reliefową z zakończeniem w kształcie głowy ludzkiej lub zwierzęcej. Jako pozbawione stopki,naczynie można było odłożyć dopiero po wypiciu zawartości, gdyż stawiano je tylko na wylewie. Używano go do spełniania rytualnej libacji, lecz również podczas biesiad (sympozjonów). Jego nietypową formą był wytworzony w V wieku p.n.e. w ceramice greckiej ryton statyczny, wyposażony w podstawę umożliwiającą stawianie także napełnionego naczynia.
.
Wyodrębnioną odmianą konstrukcyjną tego naczynia był keras (κέρας) – również wzorowany na wolim róg do picia, często zakończony protomą zwierzęcą; wyrób ceramiczny lub metalowy, który ponownie przyjął się u Greków w VI wieku p.n.e. według pierwowzorów mykeńskich. Zasadnicza różnica względem rytonu polegała na sposobie opróżniania naczynia: z kerasu pito z jego brzegu, natomiast w przypadku rytonu – z zatykanego końca, podczas gdy szeroki wlewowy otwór służył do jego napełniania
Autorka bloga zaprasza wszystkich chętnych na zwiedzanie Podziemnego Neapolu PO POLSKU (również po rosyjsku) oraz na tzw SPACERY Z SOKRATESEM
Commenti